کد مطلب:214945 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:251
عقیقه و ولیمه فرزند
عقیقه و ولیمه علاوه بر آثار اجتماعی چون اطعام فقراء و مؤمنین، برای كودك نیز مؤثر خواهد بود؛ زیرا از طرفی نشانه احترام والدین به كودك است و از طرف دیگر به منزله تأمین و حفظ سلامتی فرزند است. از امام صادق (علیه السلام) نقل شده كه فرمود: كل مولد مرتهن بالعقیقه: هر نوزادی در گروه عقیقه است. [1] .
اهمیت عقیقه تا بدانجاست كه امام كاظم (علیه السلام) فرمود: هنگام تولد فرزند عقیقه برای او واجب است، [2] تعبیر به وجوب هر چند از نظر فقهی واجب شرعی نیست و عقیقه یك عمل مستحبی است، اما نشانه اهمیت آن می باشد.
در مورد ولیمه، علی بن حكم از بعضی اصحاب نقل می كند كه امام كاظم (علیه السلام) برای بعضی فرزندانش ولیمه داد و اهل مدینه را تا سه روز از اقسام فالوده ها (غذای معمول آن زمان) در دیگهای بزرگ در مساجد و برزنها طعام دادند، بعضی از اهل مدینه به خاطر این كار بر حضرت عیب گرفتند، خبر به گوش حضرت (علیه السلام) رسید، فرمود: خداوند هیچ چیزی را به پیامبری نداده الا اینكه مانند آن را به پیامبر[خاتم]عطا كرده و بلكه به او چیزهایی داده كه به دیگران نداده است، به سلیمان فرمود «هذا عطائنا فامنن او امسك بغیر حساب» [3] .
محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «ما اتیكم الرسول فخذوه و ما نهیكم عنه فانتهوا» هر آنچه پیامبر به شما آموخت فرا گیرید و عمل كنید و از آنچه شما را منع كرده پرهیز نمایید. [4] .
اهمیت عقیقه تا بدانجاست كه امام كاظم (علیه السلام) فرمود: هنگام تولد فرزند عقیقه برای او واجب است، [2] تعبیر به وجوب هر چند از نظر فقهی واجب شرعی نیست و عقیقه یك عمل مستحبی است، اما نشانه اهمیت آن می باشد.
در مورد ولیمه، علی بن حكم از بعضی اصحاب نقل می كند كه امام كاظم (علیه السلام) برای بعضی فرزندانش ولیمه داد و اهل مدینه را تا سه روز از اقسام فالوده ها (غذای معمول آن زمان) در دیگهای بزرگ در مساجد و برزنها طعام دادند، بعضی از اهل مدینه به خاطر این كار بر حضرت عیب گرفتند، خبر به گوش حضرت (علیه السلام) رسید، فرمود: خداوند هیچ چیزی را به پیامبری نداده الا اینكه مانند آن را به پیامبر[خاتم]عطا كرده و بلكه به او چیزهایی داده كه به دیگران نداده است، به سلیمان فرمود «هذا عطائنا فامنن او امسك بغیر حساب» [3] .
محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «ما اتیكم الرسول فخذوه و ما نهیكم عنه فانتهوا» هر آنچه پیامبر به شما آموخت فرا گیرید و عمل كنید و از آنچه شما را منع كرده پرهیز نمایید. [4] .
[1] الكافي، ج 6، ص 24.
[2] همان.
[3] سوره ص، آيه: 39.
[4] بحار، ج 49، ص 110، ح 12.